Bijengif

Het angelapparaat in het achterlijf van de bij.

De productie van bijengif.

Bijengif (Latijn: Apium venenum) wordt geproduceerd in het angelapparaat van de werksterbijen en van de koningin. Darren steken niet en produceren dus ook geen bijengif.

Werksterbijen produceren het bijengif vanaf een leeftijd van circa 3 dagen. Bij een leeftijd van circa 15 dagen (vooruitlopend op hun taken als wachtbij of buitendienst) is de gifblaas geheel gevuld met een inhoud van 0,3 milligram.

Zomerbijen kunnen gedurende een periode van 20 dagen bijengif blijven produceren. Na het ledigen van de ledigen van de gifblaas wordt deze dan gewoon weer gevuld.

Het oogsten van bijengif.

Het oogsten van bijengif gebeurt met behulp van een gif-kollektor (zie het filmpje onderaan deze bladzijde). Een gif-kollektor bestaat in hoofdzaak uit een raamwerk van stroomvoerende draden en een glasplaat.

De kollektor wordt voor de vliegopening van een bijenkast geplaatst. In het bijzonder de terugkerende vliegbijen, landen hierbij op de draden, worden door de lichte stroomprikkelingen geirriteerd, en zullen dan steken waarbij het gif uit de gifblaas vrij komt.

Het gif zal op de glasplaat indrogen. Periodiek zal het van de glasplaat worden afgeschraapt, schoongemaakt en ingevroren of gevriesdroogd.

De samenstelling van bijengif.

De belangrijkste stoffen die samen het bijengif vormen zijn;

• Phospholipase A ca 10% en enkele andere enzymen,
• Histamine 1%
• Mellaittine 50%
• Apamine 2%
• Peptide zoals Histamine, en Serotonine 20%
• Dopamine 0,5%
• Noradrenaline 0,5%

verder nog phospholipide, suikers, aminozuren en mineraalstoffen.

Toepassingen van bijengif.

• Ontstekingsremmer,
• Antireumatische behandeling,
• M.S. therapieën,
• Cholesterol verlagend,
• Bevorderlijk bij hartklachten,
• Antibacterieel en stralingbeschermend,
• Pijnbestrijding.
• Als basisstof voor pharmaceutische producten,
• Therapie tegen bijenallergie.