Honingslinger
Een honingslinger is een verzamelbak waarbinnen de honing:
- uit de raten worden geslingerd,
- tegen de binnenwand van de vergaarbak terecht komt, en
- naar beneden stroomt om via een snijkraantje te worden geoogst.
Indien de slinger van metaal is, dan dient dat van roestvrij staal te zijn.
Veel imkersverenigingen hebben een slinger die je mag lenen, of dagen waarop er gezamelijk geslingerd wordt. Dat scheelt in verhouding ook veel schoonmaakwerk waarbij anders per keer veel honing verloren gaat.
Hoe groter de slinger (dus hoe meer ramen je in één keer kunt slingeren), hoe gemakkelijker en sneller je kunt werken. Dat is vooral ideaal als je zo'n grote slinger een vaste plek kunt geven. Als je de slinger telkens moet verplaatsen dan is een kleinere slinger wellicht gemakkelijker. Een tafelmodel kun je gemakkelijker overal opbergen, een pootjesmodel kun je gemakkelijker overal neerzetten.
Het is handig als de geslingerde honing volledig kan uitlopen zonder dat je de honingslinger schuin hoeft te zetten. Het is ook handig als het drijfwerk weer kan worden afgeremd.
Bij een ongelijke zwaarte van de raampjes krijgt de slinger de neiging om te gaan dansen, en daarom is een stabiele stand van belang.
Zeker niet onbelangrijk is, hoe het binnenwerk van de honingslinger is schoon te maken. Soms zijn er rare hoekjes. Een korf van draadwerk is gemakkelijk te reinigen.
- Werken met een honingslinger
Een eerste ontzegeld honingraam in de slinger geplaatst.
In deze slinger is plaats voor drie broedkamerformaat ramen en zes stuks honingkamerformaat ramen.
Na het plaatsen van de ramen die gelijk verdeeld moeten worden om trillingen te voorkomen wordt door de centrifugale werking de honing uit de cellen geslingerd.
De uitgeslingerde honing bevindt zich op de bodem van de slinger.
De geoogste honing wordt via een afsluitbare snijkraan afgetapt.
Geslingerde honing wordt opgevangen in een honingemmer om daarna gezeefd en geklaard te kunnen worden.
