Laurierkers: verschil tussen versies
k |
|||
| Regel 3: | Regel 3: | ||
[[image:laurierkers02.jpg|450px|left|thumb|De bloemen van de laurierkers.]] | [[image:laurierkers02.jpg|450px|left|thumb|De bloemen van de laurierkers.]] | ||
[[image:laurierkers01.jpg|350px|right|thumb|De extraflorale nectariën van de laurierkers.]] | [[image:laurierkers01.jpg|350px|right|thumb|De extraflorale nectariën van de laurierkers.]] | ||
| + | [[image:Bij-op-extraflorale-nect-laurierkers.JPG|350px|right|thumb|Onze honingbij op de extraflorale nectariën van de laurierkers.]] | ||
[[image:laurierkers03.jpg|350px|right|thumb|De bessen van de laurierkers.]] | [[image:laurierkers03.jpg|350px|right|thumb|De bessen van de laurierkers.]] | ||
==Omschrijving en kenmerken== | ==Omschrijving en kenmerken== | ||
Versie van 25 okt 2013 11:09
(Latijnse naam: Prunus laurocerasus)
Omschrijving en kenmerken
Omtrent de laurierkers bestaat veel verwarring omdat deze in de volksmond ook wel laurier wordt genoemd.
De laurierkers heeft echter niets te maken met de laurier waar de smaakvolle in veel gerechten gebruikte laurierblaadjes vanaf komen.
De in de winter groenblijvende laurierkers komt van oorsprong uit Zuidoost-Europa en Klein-Azië. Inmiddels bestaan er verschillende cultivars van de laurierkers. Zo zijn er cultivars die laag blijven en een goede bodembedekking geven, cultivars die bont blad hebben en cultivars die extra goed geschikt zijn om er een haag van te maken.
De mooie rechtopstaande trossen met bloemen ontstaan alleen als de laurierkers niet wordt gesnoeid. De laurierkers wordt echter meestal in hagen gebruikt die wel regelmatig moeten worden gesnoeid omdat de laurierkers een forse groeier is. in deze laurierkershagen kom je de bloemen dus zelden tegen. Dat is jammer want de bloemen van de laurierkers worden goed bevlogen.
Gelukkig biedt de laurierkers ook nectar via zogeheten extraflorale (buitenbloemige) nectariën die zowel door onze honingbij, als door andere bijen, wespen en mieren wordt gevonden. Ook een laurierkershaag zonder bloei kan dan echt zoemen door alle er op fouragerende vliegende insecten.
De plant is ijzersterk. Ook na fors terugsnoeien komt de plant na enige tijd weer met frisse lichtgroene blaadjes voor de dag. De laurierkers verdraagt vrijwel elke grondsoort maar groeit het best in een vochtige bodem.
Na de bloei (en bestuiving) ontstaan er decoratieve bessen die graag door de vogels worden gegeten.
Imkers die moeite hebben met het doodknijpen van een koningin kunnen een paar blaadjes van de laurierkers nemen, deze kneuzen, in samen met de koningin een potje doen[1]. De koningin zal dan snel inslapen door het bij het kneuzen vrijkomende blauwzuur dat de stofwisseling in de lichaamscellen in de war stuurt, met dodelijk gevolg.
- Bloeiperiode: april - mei
- Grootte: als boom tot 14 meter hoog!
- Bevlieging door honingbijen: (np)3
- Kleur stuifmeelkorfje: grijzig (zie filmpje)
Filmpje
Opname van 28 april 2011 te Apeldoorn. <VideoFlv>/movies/laurierkers.flv</VideoFlv>
Verwijzingen en bronnen
Voetnoten
- ↑ Leo van Malsen. Laurierkers. Bijenhouden, september 2009