Pakketbijen: verschil tussen versies

Uit Imkerpedia
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(Nieuwe pagina aangemaakt met ''''Pakketbijen''' (in het engels 'package bees') betreft voornamelijk een vorm van bijen transport. Het betreft 2 tot 3 pond (oftewel zo'n 7 tot 10 duizend) bijen met ...')
 
k
 
(6 tussenliggende versies door 2 gebruikers niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
'''Pakketbijen''' (in het engels 'package bees') betreft voornamelijk een vorm van bijen transport. Het betreft 2 tot 3 pond (oftewel zo'n 7 tot 10 duizend) bijen met een koningin en voer in een kistje van hout en gaas. Het kistje is de verpakking voor het verzenden van bijen. In het verleden is er ook wel sprake geweest van pakketbijen zonder koningin om winterverliezen aan te zuiveren. Het kistje wordt bij grotere leveranties meestal teruggezonden, en gaat zo'n vijf jaar mee.
+
'''Pakketbijen''' (in het engels 'package bees') betreft voornamelijk een vorm van bijen-transport. Het betreft 2 tot 3 pond (oftewel zo'n 7 tot 10 duizend) bijen met een koningin en voer in een te verzenden kistje van hout en gaas<ref>De samenstelling van pakketbijen (alleen bijen met een koningin) lijkt veel op die van de in de Lage landen toegepaste [[schudzwerm]]. De bijen van een schudzwerm worden echter al direct na het verzamelen in de kast gestort, en de koningin loopt er ook al veel sneller in rond (vandaar dat voor een schudzwerm ook vooral jonge bijen worden verzameld).</ref>. In het verleden is er ook wel sprake geweest van pakketbijen zonder koningin om winterverliezen aan te zuiveren. Het kistje wordt bij grotere leveranties meestal teruggezonden, en gaat zo'n vijf jaar mee.
  
  
Regel 14: Regel 14:
  
  
De kistjes zijn meestal zo'n 35 x 25 x 15 centimeter groot, met een voor- en achterzijde van gaas. Aan de bovenzijde zit een meestal ronde opening waarin een blik met suikeroplossing past. Via die opening worden de bijen ook met behulp van een trechter in het kistje gestort, waarna de opening tijdelijk wordt afgesloten. Door het gebruik van veel rook wordt voorkomen dat de bijen (die vaak uit meerdere verschillende volken komen) met elkaar in de slag gaan. Een paar uur later wordt door de ronde opening weer geopend om er een kiloblik suikeroplossing, en een [[invoerkooitje|moerhuisje]] met een jonge reeds [[bruidsvlucht|bevruchte]] moer in te laten zakken.
+
De kistjes zijn meestal zo'n 35 x 25 x 15 centimeter groot, met een voor- en achterzijde van gaas. Aan de bovenzijde zit een meestal ronde opening waarin een blik met suikeroplossing past. Via die opening wordt ook, met behulp van een trechter, de juiste hoeveelheid bijen in het kistje gestort, waarna de opening tijdelijk wordt afgesloten. Door het gebruik van veel rook wordt voorkomen dat de bijen (die vaak uit meerdere verschillende volken komen) met elkaar in de slag gaan. Een paar uur later wordt de ronde opening weer geopend om er een kiloblik suikeroplossing, en een [[invoerkooitje|moerhuisje]] met een jonge reeds [[bruidsvlucht|bevruchte]] moer in het kistje te laten zakken.
  
  
De ontvangers van de pakketbijen wonen meestal in gebieden met zeer strenge winters. De bijenvolken worden na de laatste honingoogst aan hun lot overgelaten.  
+
De ontvangers van de pakketbijen wonen meestal in gebieden met zeer strenge winters. De bijenvolken worden na de laatste honingoogst aan hun lot overgelaten. Er is dus geen sprake van [[inwinteren]], maar integendeel wel van het doden van de [[koningin]] waarna het resterende bijenvolk "vanzelf" verdwijnt.
 +
In het nieuwe voorjaar stort de imker de ontvangen pakketbijen dan simpelweg op de nog ten dele gevulde raten van de in het najaar ontvolkte kasten. Zo mogelijk moet de imker de pakketbijen minimaal 9 weken voor de dracht hebben ontvangen zodat het volke daarna nog 3 generaties broed kan groot brengen. Zodoende kan het "pakketvolkje" zodra de drachtperiode uitbreekt voldoende [[haalbijen]] hebben.
  
Er is dus geen sprake van [[inwinteren]], maar integendeel wel van het doden van de [[koningin]] waarna het resterende bijenvolk "vanzelf" verdwijnt.
 
  
In het nieuwe voorjaar stort de imker de ontvangen pakketbijen dan simpelweg op de nog ten dele gevulde raten van de in het najaar ontvolkte kasten.
+
In onderstaand filmpje zie je hoe ontvangen pakketbijen in een kast worden gestort.
  
Zo mogelijk moet de imker de pakketbijen minimaal 9 weken voor de dracht hebben ontvangen zodat het volke daarna nog 3 generaties broed kan groot brengen.
 
  
Zodoende kan het "pakketvolkje" zodra de drachtperiode uitbreekt voldoende [[haalbijen]] hebben.
+
{{#ev:youtube|oYkX6LKlf7w|||(Dit filmpje bevat een aan/uit te zetten ondertiteling.)}}
  
  
In onderstaand filmpje zie je hoe ontvangen pakketbijen in een kast worden gestort.
+
==De toekomst van pakketbijen in Amerika==
<VideoFlv>/movies/Pakketbijen.flv</VideoFlv>
+
Het is de vraag in hoeverre de methode met pakketbijen stand zal houden tegen de [[varroa]] en de [[killer bee]]:
 +
* De producenten van pakketbijen gebruiken bijen met veel broed (i.c. meestal [[Apis mellifera ligustica]]), deze zijn echter ook bevattelijker voor varroa. Een natuuurlijk verweer tegen varroa is juist ook broedloze perioden (zoals bij zwermen).
 +
* Vanuit het zuiden is er de opmars van de killer bee. De producenten moeten dus maatregelen nemen om met de pakketbijen geen killer bees naar het noorden te verzenden. Deze killer bees gaan in de winter wel dood, maar tot die tijd heb je allesbehalve rustige en zachtaardige bijen. Da's geen reclame voor de pakketbijen.
 +
 
 +
Inmiddels worden er ook in het noorden van Amerika weeer steeds meer volken ingewinterd.
  
  

Huidige versie van 16 nov 2016 om 16:35

Pakketbijen (in het engels 'package bees') betreft voornamelijk een vorm van bijen-transport. Het betreft 2 tot 3 pond (oftewel zo'n 7 tot 10 duizend) bijen met een koningin en voer in een te verzenden kistje van hout en gaas[1]. In het verleden is er ook wel sprake geweest van pakketbijen zonder koningin om winterverliezen aan te zuiveren. Het kistje wordt bij grotere leveranties meestal teruggezonden, en gaat zo'n vijf jaar mee.


Amos Ives Root.

Al in 1878 experimenteerde de Amerikaan Amos Ives Root met de verzending van "naakte" bijenvolken in gazen kooitjes[2]. De aanvankelijke problemen betroffen de beluchting, aangepaste voeding en een voldoende snel transport. Root kwam op een omvang van 2 tot 3 pond uitgaande van de omvang van een overwinterd volk (wanneer die dus op z'n kleinst is, in de Lage landen is dat moment meestal ergens rond 1 april).


Het transporteren van pakketbijen is veel goedkoper, en minder kwetsbaar, dan transport van een volk op raten. Andere voordelen:

  • Pakketbijen vertonen na ontvangst grotendeels hetzelfde gedrag als een zwerm: een sterke drang om raten schoon te maken en/of nieuw op te bouwen.
  • Door het ontbreken van broed brengen pakketbijen ook geen eventuele broedziekten zoals een besmetting van Amerikaans vuilbroed mee. Toen de Verenigde Staten werd geteisterd door deze ziekte werden de pakketbijen mede hierdoor een groot succes.


De producenten van pakketbijen vinden we meestal in de subtropische gebieden van de Verenigde Staten waar een overvloed aan drachtplanten met veel stuifmeel is. De pakketbijen worden vanaf die gebieden verzonden naar de noordelijke staten van de Verenigde Staten, naar Canada, en naar andere landen.


De kistjes zijn meestal zo'n 35 x 25 x 15 centimeter groot, met een voor- en achterzijde van gaas. Aan de bovenzijde zit een meestal ronde opening waarin een blik met suikeroplossing past. Via die opening wordt ook, met behulp van een trechter, de juiste hoeveelheid bijen in het kistje gestort, waarna de opening tijdelijk wordt afgesloten. Door het gebruik van veel rook wordt voorkomen dat de bijen (die vaak uit meerdere verschillende volken komen) met elkaar in de slag gaan. Een paar uur later wordt de ronde opening weer geopend om er een kiloblik suikeroplossing, en een moerhuisje met een jonge reeds bevruchte moer in het kistje te laten zakken.


De ontvangers van de pakketbijen wonen meestal in gebieden met zeer strenge winters. De bijenvolken worden na de laatste honingoogst aan hun lot overgelaten. Er is dus geen sprake van inwinteren, maar integendeel wel van het doden van de koningin waarna het resterende bijenvolk "vanzelf" verdwijnt. In het nieuwe voorjaar stort de imker de ontvangen pakketbijen dan simpelweg op de nog ten dele gevulde raten van de in het najaar ontvolkte kasten. Zo mogelijk moet de imker de pakketbijen minimaal 9 weken voor de dracht hebben ontvangen zodat het volke daarna nog 3 generaties broed kan groot brengen. Zodoende kan het "pakketvolkje" zodra de drachtperiode uitbreekt voldoende haalbijen hebben.


In onderstaand filmpje zie je hoe ontvangen pakketbijen in een kast worden gestort.


(Dit filmpje bevat een aan/uit te zetten ondertiteling.)


De toekomst van pakketbijen in Amerika

Het is de vraag in hoeverre de methode met pakketbijen stand zal houden tegen de varroa en de killer bee:

  • De producenten van pakketbijen gebruiken bijen met veel broed (i.c. meestal Apis mellifera ligustica), deze zijn echter ook bevattelijker voor varroa. Een natuuurlijk verweer tegen varroa is juist ook broedloze perioden (zoals bij zwermen).
  • Vanuit het zuiden is er de opmars van de killer bee. De producenten moeten dus maatregelen nemen om met de pakketbijen geen killer bees naar het noorden te verzenden. Deze killer bees gaan in de winter wel dood, maar tot die tijd heb je allesbehalve rustige en zachtaardige bijen. Da's geen reclame voor de pakketbijen.

Inmiddels worden er ook in het noorden van Amerika weeer steeds meer volken ingewinterd.


Literatuur


Voetnoten

  1. De samenstelling van pakketbijen (alleen bijen met een koningin) lijkt veel op die van de in de Lage landen toegepaste schudzwerm. De bijen van een schudzwerm worden echter al direct na het verzamelen in de kast gestort, en de koningin loopt er ook al veel sneller in rond (vandaar dat voor een schudzwerm ook vooral jonge bijen worden verzameld).
  2. C. Peyvel. Experience and use of package bees imported from overseas countries. Apiacta 3, 2002.