Stijve zonnebloem
(Latijnse naam: Helianthus laetiflorus)
Omschrijving en kenmerken
De stijve zonnebloem is een volkomen winterharde vaste plant met een lange en late bloei die oorspronkelijk uit Noord-Amerika komt.
In de Lage landen zul je de stijve zonnebloem vooral in tuinen aantreffen, maar het is ook een verwilderde exoot.
De stevige kaarsrechte stengels verklaren de Nederlandse naamgeving. Die stevige stengels hebben als snijbloem echter wel steunmateriaal nodig.
De stijve zonnebloem lijkt zowel op de naastverwante aardpeer (Helianthus tuberosus, die later start met bloeien en eetbare knollen heeft), als op zonneogen (Heliopsis helianthoides, die onder andere minder hoog wordt en alle bladeren tegenoverstaand heeft).
De stijve zonnebloem is zowel via wortelstek (scheuren), via zaad (vandaar de verwildering) als via stekken te vermeerderen. Scheur de planten om de twee jaar. De plant waardeert jaarlijkse bemesting. Neem stekken van jonge topscheuten als de plant flink aan de groei is in juni/juli.
- Bloeiperiode: juli t/m oktober (knip uitgebloeide bloemen uit voor een goede doorbloei; de combinatie laatste bloei en sneeuw is bij deze plant niet ondenkbaar)
- Grootte: tot 200 centimeter hoog
- Bevlieging door honingbijen: (np)3
In onderstaande video-opnamen zie je zowel bevlieging door onze honingbij als door de blinde bij.
Deze opnamen zijn deels van 20 augustus 2011 (16:00 uur), en deels van 21 september (12:00). Beide te Apeldoorn. <VideoFlv>/movies/stijve-zonnebloem.flv</VideoFlv>