Berlepsch Ständerbeute
Omschrijving
Deze door August Baron von Berlepsch (1815-1877) ontwikkelde kast [1] is een verbeterde versie van de Dzierzonkast.
Het is eveneens een achterbehandelingskast van 3 etages in warmbouw, van 2 broedraam-etages en een bovenste honing-etage, maar elke etage bevatte 10 rondom gesloten, langwerpige ramen. Tijdgenoot Dzierzon paste tot dan alleen toplatten toe (en heeft dat ook nog even volgehouden).
De bovenlatten van Berlepsch' ramen zijn bij de oren verbreed, waardoor ze onderling automatisch op de goede afstand staan (figuur 11). Hierbij resulteren (in navolging van de Dzierzonkast, die daartoe echter nog geen verbrede oren had) ruimten tussen de bovenlatten van 1 cm. Inmiddels weten we dat onze honingbij in natuurbouw iets bredere straten toepast.
Deze door Berlepsch toegepaste ramen worden bij de zijlatten echter wel vastgekit aan de wanden van de kast: Von Berlepsch was nog niet op de hoogte van de bijenruimte zoals slechts een korte tijd later Langstroth wel was.
Naast deze Ständerbeute heeft Berlepsch ook nog een Lagerbeute ontwikkeld. De Ständerbeute heeft echter de meeste navolging gekregen.
Voetnoten
- ↑ Meyers Konversationslexikon: 2. Band: Atlantis - Blatthornkäfer: Hauptstück: Bienenzucht Seite 0909 - Bienenzucht (Berlepsch' Lager- u. Ständerbeute etc.; Schwarm- u. Zeidelmethode)