Charles Dadant: verschil tussen versies
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
(Nieuwe pagina aangemaakt met 'Charles Dadant (1817 - 1902) Dadant Sinds Langstroth in 1851 de bijenruimte vond, kregen een aantal grote imkerbedrijven in de Verenigde Staten de kans hun o...') |
k |
||
| (23 tussenliggende versies door 3 gebruikers niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
| − | Charles Dadant (1817 - 1902) | + | [[Bestand:dadant3.jpg|thumb|128px|left|Charles Dadant]] |
| + | '''Charles Dadant''' (1817 - 1902) was Fransman van geboorte. In zijn jonge jaren reisde hij in Frankrijk rond als vertegenwoordiger van een lakenhandelaar. Terwijl zijn paard dan rustig doorstapte las Charles Dadant de werken van de franse bioloog Jean-Baptiste Lamarck en de theoriën van de socialist Charles Fourier. | ||
| − | Dadant | + | Later begon hij zelfstandig een bedrijf en trouwde hij de dochter van een leerlooier. In 1849 startte Charles met het houden van bijen, maar dat nam direct nog geen grootse vormen aan. In 1851 werd zijn zoon Camille Pierre Dadant (1851-1938) geboren met wie hij later op bijengebied veel zou optrekken. |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | + | In 1863 vertrok Carles Dadant om politieke redenen (hij had afstand genomen van de katholieke kerk en was socialist geworden ) naar de Verenigde Staten. Hij was van plan om aldaar een wijngaard te starten. Hij kocht land bij Hammilton (Illinois) en bouwde daarop een eenvoudige blokhut. | |
| − | |||
| − | + | Nadat hij zijn familie uit Frankrijk had laten overkomen was hij echter platzak. Zijn droom om wijnboer te worden bleek niet haalbaar. Op advies van [[Quinby|Mozes Quinby]] stapte hij over op het bijenhouden. Eveneens al in 1863 richtte hij het imkerijbedrijf 'Dadant and sons' (oftewel Dadant & zonen) op. '& zonen' hoewel zijn zoon Camille toen dus hooguit 13 jaar oud was. | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | + | [[image:Dadant-werkt.JPG|thumb|right|506px|Charles Dadant (links) naast zijn werknemers]] | |
| − | + | Toen de amerikaanse burgeroorlog (na 1865) voorbij was hadden Charles en Camille 9 bijenvolken en reisen ze ook over de Mississipi om daar bij buursteden honing en was te verkopen. Tot hun geluk kwam in die tijd de markt voor [[slingerhoning]] pas net tot ontwikkeling. Tien jaar na dat bescheiden begin hadden ze (in 1875) dan ook 600 volken die een productie had van 20.000 kg slingerhoning en uiteraard ook veel [[bijenwas]]. Van die bijenwas maakten ze [[kunstraat]] (het bedrijf werd de grootste kunstraatproducent ) en waskaarsen (waarvan de kerken in die jaren grote afnemers waren). | |
| − | |||
| − | |||
| − | [ | + | Zoon Camille was hierbij vooral het financiële brein achter het succes. Vader Charles bleef zijn socialistische overtuiging trouw door vooral naast zijn werknemers te werken en naast hen ook de nare klussen te blijven doen. |
| + | |||
| + | |||
| + | Dadant en [[Langstroth]] hadden contact met elkaar. Dadant heeft Langstroth ook verdedigd als er aan werd getwijfeld of het wel Langstroth was die de [[bijenruimte]] voor het eerst in de gehele kast toepaste. Naast Langstroth heeft ook Dadant aan de wieg van de moderne imkerij gestaan: | ||
| + | * Charles Dadant publiceerde zowel in de Verenigde Staten als in Europa verschillende artikelen in tijdschriften (o.a. over de [[Langstrothkast]] en later ook over zijn eigen [[Dadantkast]], waarmee hij weloverwogen een bijenkast introduceerde waarin het maximale [[broednest]] in één kastdeel zit), | ||
| + | * Charles Dadant heeft een grote bijdrage heeft geleverd aan de introductie van het honingbijenras [[Ligustica]] in Amerika (Langstroth was daar al wel eerder, maar zakelijk en kwa aantallen minder succesvol, mee bezig), | ||
| + | ** Charles Dadant verbeterde de leefomstandigheden voor de volken op zee door eenvoudig geen water mee te geven. Van zijn eerste aankoop van 350 volken overleefden er slechts 69 de overtocht, maar later zullen nagenoeg alle aankopen overleven. Andere importeurs van Ligustica´s moesten weldra hun pogingen opgeven en kochten voortaan hun moeren bij Dadant, tegen vooruitbetaling! Vaak werden moeren niet geleverd of kwamen alsnog dood aan; reclameren hielp niet: voor beantwoording had de firma Dadant&zn geen tijd. Nog later werden de z.g. 10-$ moeren per vliegtuig verscheept en zo vonden miljoenen ligustica´s haar weg naar de Verenigde Staten en Canada. | ||
| + | * In 1874 schreef Charles Dadant "Petit Cours D'Apiculture" (Kleine cursus bijenhouden) om aldus ook zijn voormalige landgenoten te kunnen laten kennismaken met de laatste onwikkelingen op bijengebied. | ||
| + | * Op verzoek van Langstroth nam Charles Dadant de verdere uitgaven en bewerkingen van Langstroth's beroemde boek "The hive and the honeybee” over. Charles Dadant vertaalde dat boek bovendien in het Frans. | ||
| + | |||
| + | [[image:Dadant-fam-1897.JPG|thumb|right|620px|Op deze foto van de familie Dadant in 1897: Boven van links naar rechts: Henry C. Dadant, Leon Saugler, Louisa Saugler, Valentine Dadant, Louis Dadant. Onder van links naar rechts: Mw. Camille Pierre Dadant, Harriette Dadant Bush, Maurice Dadant, '''Grandfather Charles Dadant''', Clemence Dadant, '''Camille Pierre Dadant'''.]] | ||
| + | In het tragische einde van zijn leven sleepte Langstroth ook het bedrijf 'Langstroth & zoon' mee de ondergang in; de erfenis ging naar de firma Dadant. De erfenis van Langstroth en Dadant samen heeft tot op vandaag een enorme invloed op het imkeren in Europa en overal elders. | ||
| + | |||
| + | |||
| + | Camille Pierre Dadant nam in 1912 het door Samuel Wagner opgezette 'American Bee Journal' over. De familie voert er ook nu nog steeds de redactie van. | ||
| + | |||
| + | |||
| + | Anno 2010 is het bedrijf 'Dadant and sons' uitgebreid tot 10 locaties in de Verenigde Staten en 4 productiefaciliteiten in de buurt van Hamilton. Het bedrijf is inmiddels aan de vijfde Dadantgeneratie toe, en de zesde is geboren. | ||
| + | |||
| + | ==Bronnen== | ||
| + | * Charles Pierre Dadant. The Dadant system of Beekeeping. 1920 | ||
| + | * Tammy Horn. Bees in America: how the honeybee shaped the nation. 2005 | ||
| + | * Wikipedia (engelstalig), onderwerp: Charles Dadant | ||
Huidige versie van 4 dec 2013 om 13:18
Charles Dadant (1817 - 1902) was Fransman van geboorte. In zijn jonge jaren reisde hij in Frankrijk rond als vertegenwoordiger van een lakenhandelaar. Terwijl zijn paard dan rustig doorstapte las Charles Dadant de werken van de franse bioloog Jean-Baptiste Lamarck en de theoriën van de socialist Charles Fourier.
Later begon hij zelfstandig een bedrijf en trouwde hij de dochter van een leerlooier. In 1849 startte Charles met het houden van bijen, maar dat nam direct nog geen grootse vormen aan. In 1851 werd zijn zoon Camille Pierre Dadant (1851-1938) geboren met wie hij later op bijengebied veel zou optrekken.
In 1863 vertrok Carles Dadant om politieke redenen (hij had afstand genomen van de katholieke kerk en was socialist geworden ) naar de Verenigde Staten. Hij was van plan om aldaar een wijngaard te starten. Hij kocht land bij Hammilton (Illinois) en bouwde daarop een eenvoudige blokhut.
Nadat hij zijn familie uit Frankrijk had laten overkomen was hij echter platzak. Zijn droom om wijnboer te worden bleek niet haalbaar. Op advies van Mozes Quinby stapte hij over op het bijenhouden. Eveneens al in 1863 richtte hij het imkerijbedrijf 'Dadant and sons' (oftewel Dadant & zonen) op. '& zonen' hoewel zijn zoon Camille toen dus hooguit 13 jaar oud was.
Toen de amerikaanse burgeroorlog (na 1865) voorbij was hadden Charles en Camille 9 bijenvolken en reisen ze ook over de Mississipi om daar bij buursteden honing en was te verkopen. Tot hun geluk kwam in die tijd de markt voor slingerhoning pas net tot ontwikkeling. Tien jaar na dat bescheiden begin hadden ze (in 1875) dan ook 600 volken die een productie had van 20.000 kg slingerhoning en uiteraard ook veel bijenwas. Van die bijenwas maakten ze kunstraat (het bedrijf werd de grootste kunstraatproducent ) en waskaarsen (waarvan de kerken in die jaren grote afnemers waren).
Zoon Camille was hierbij vooral het financiële brein achter het succes. Vader Charles bleef zijn socialistische overtuiging trouw door vooral naast zijn werknemers te werken en naast hen ook de nare klussen te blijven doen.
Dadant en Langstroth hadden contact met elkaar. Dadant heeft Langstroth ook verdedigd als er aan werd getwijfeld of het wel Langstroth was die de bijenruimte voor het eerst in de gehele kast toepaste. Naast Langstroth heeft ook Dadant aan de wieg van de moderne imkerij gestaan:
- Charles Dadant publiceerde zowel in de Verenigde Staten als in Europa verschillende artikelen in tijdschriften (o.a. over de Langstrothkast en later ook over zijn eigen Dadantkast, waarmee hij weloverwogen een bijenkast introduceerde waarin het maximale broednest in één kastdeel zit),
- Charles Dadant heeft een grote bijdrage heeft geleverd aan de introductie van het honingbijenras Ligustica in Amerika (Langstroth was daar al wel eerder, maar zakelijk en kwa aantallen minder succesvol, mee bezig),
- Charles Dadant verbeterde de leefomstandigheden voor de volken op zee door eenvoudig geen water mee te geven. Van zijn eerste aankoop van 350 volken overleefden er slechts 69 de overtocht, maar later zullen nagenoeg alle aankopen overleven. Andere importeurs van Ligustica´s moesten weldra hun pogingen opgeven en kochten voortaan hun moeren bij Dadant, tegen vooruitbetaling! Vaak werden moeren niet geleverd of kwamen alsnog dood aan; reclameren hielp niet: voor beantwoording had de firma Dadant&zn geen tijd. Nog later werden de z.g. 10-$ moeren per vliegtuig verscheept en zo vonden miljoenen ligustica´s haar weg naar de Verenigde Staten en Canada.
- In 1874 schreef Charles Dadant "Petit Cours D'Apiculture" (Kleine cursus bijenhouden) om aldus ook zijn voormalige landgenoten te kunnen laten kennismaken met de laatste onwikkelingen op bijengebied.
- Op verzoek van Langstroth nam Charles Dadant de verdere uitgaven en bewerkingen van Langstroth's beroemde boek "The hive and the honeybee” over. Charles Dadant vertaalde dat boek bovendien in het Frans.
Op deze foto van de familie Dadant in 1897: Boven van links naar rechts: Henry C. Dadant, Leon Saugler, Louisa Saugler, Valentine Dadant, Louis Dadant. Onder van links naar rechts: Mw. Camille Pierre Dadant, Harriette Dadant Bush, Maurice Dadant, Grandfather Charles Dadant, Clemence Dadant, Camille Pierre Dadant.
In het tragische einde van zijn leven sleepte Langstroth ook het bedrijf 'Langstroth & zoon' mee de ondergang in; de erfenis ging naar de firma Dadant. De erfenis van Langstroth en Dadant samen heeft tot op vandaag een enorme invloed op het imkeren in Europa en overal elders.
Camille Pierre Dadant nam in 1912 het door Samuel Wagner opgezette 'American Bee Journal' over. De familie voert er ook nu nog steeds de redactie van.
Anno 2010 is het bedrijf 'Dadant and sons' uitgebreid tot 10 locaties in de Verenigde Staten en 4 productiefaciliteiten in de buurt van Hamilton. Het bedrijf is inmiddels aan de vijfde Dadantgeneratie toe, en de zesde is geboren.
Bronnen
- Charles Pierre Dadant. The Dadant system of Beekeeping. 1920
- Tammy Horn. Bees in America: how the honeybee shaped the nation. 2005
- Wikipedia (engelstalig), onderwerp: Charles Dadant