Grondstoffen
Versie door Albert Stoter (overleg | bijdragen) op 1 dec 2014 om 23:02 (Nieuwe pagina aangemaakt met 'De vier voor onze honingbij belangrijkste benodigde '''grondstoffen''' zijn nectar, stuifmeel, hars en water: * Nectar: ** Nectar wordt gehaald zol...')
De vier voor onze honingbij belangrijkste benodigde grondstoffen zijn nectar, stuifmeel, hars en water:
- Nectar:
- Nectar wordt gehaald zolang het in de natuur aanwezig is en zolang het (kwa temperaturen en kwa beschikbare nestruimte) mogelijk is om het als honing op te slaan. Zelfs als het volk al meer honing heeft dan nodig om te overwinteren, dan nog zullen de haalbijen onder de genoemde omstandigheden de nectar (of alternatieven als aangeboden suikerwater) blijven halen en verwerken. Zo kunnen er dus enorme honingvoorraden ontstaan. De in de tropen levende ondersoorten[1] westerse honingbij passen deze strategie niet toe. Daar leidt overdaad aan nectar vooral tot snellere volksvermeerdering, niet tot grote voorraden.
- Stuifmeel:
- Een bijenvolk haalt per jaar zo'n 10 tot 26 kilo stuifmeel per jaar[2], maar het wordt niet onbeperkt gehaald. Er is weliswaar sprake van voorraadvorming, maar boven een bepaald maximum (afhankelijk van de grootte van het volk en van de tijd van het jaar) wordt het niet meer gehaald. Het is nog controversieel hoe de bijen dit in de gaten houden, maar waarschijnlijk is er een directe invloed van de hoeveelheid opgeslagen stuifmeel (en het niveau broedferomonen) op het haalgedrag van de haalbij[3] (en dus niet via de kwaliteit van de voedersappen). Bij een tekort aan stuifmeel zal het volk het broednest verkleinen.
- Water
- Water wordt gehaald naar behoefte. Er is geen sprake van voorraadvorming.
- Hars
- Hars wordt gehaald naar behoefte, en direct verwerkt naar propolis. Er is geen sprake van voorraadvorming. Het resulterende propolis wordt zo nodig wel hergebruikt.
Voetnoten
- ↑ Binnen Imkerpedia onderscheiden we soorten, ondersoorten (rassen), stammen (ecotypen) en lijnen.
- ↑ Hans Wille, Marianne Wille, Verena Kilchenmann, Anton Imdorf und Georges Bühlmann. Pollenernte und Massen wechsel von drei Apis mellifera-Völkern auf demselben Bienenstand in zwein aufenanderfolgenden Jahren. Revue Suisse De Zoologie 92 (1985), 897-914.
- ↑ Ramesh R. Sagili & Tanya Pankiw. Effects of protein-constrained brood food on honey bee (Apis mellifera L.) pollen foraging and colony growth. Behav Ecol Sociobiol 61 (2007), 1471–1478.