Honing: verschil tussen versies
| Regel 9: | Regel 9: | ||
| − | Volgens | + | Volgens het '''Warenwetbesluit honing'''<ref>Het 'Warenwetbesluit honing' uit 2003 is [http://www.imkerpedia.nl/downloads/Warenwetbesluit_Honing.pdf hier] te downloaden</ref> is honing: ''De natuurlijke zoete stof, bereid uit bloemennectar of uit afscheidingsproducten van levende plantendelen of uitscheidingsproducten van plantenzuigende insecten op de levende plantendelen, welke grondstoffen door de bijensoort [[Apis Mellifera|Apis mellifera]] worden vergaard, verwerkt door vermenging met eigen specifieke stoffen, gedehydreerd en in de honingraten opgeslagen en achtergelaten om te rijpen.'' |
| − | + | Volgens hetzelfde 'Warenwetbesluit honing' kan op het etiket van een honingprodukt een van de volgende aanduidingen worden gebezigd: | |
| − | |||
* Honing, | * Honing, | ||
* Bloemenhoning, | * Bloemenhoning, | ||
| Regel 27: | Regel 26: | ||
== Verwante onderwerpen: == | == Verwante onderwerpen: == | ||
| + | * [[honing slingeren]] | ||
| + | * [http://www.imkerpedia.nl/downloads/Honingkeuringsreglement.pdf Honingkeuringsreglement] uit 2006 | ||
| + | |||
| − | + | ==Voetnoten== | |
| − | + | <references /> | |
Versie van 16 jul 2010 13:51
De omvangrijkste grondstof van honing is nectar of honingdauw. De bijen zuigen dit op naar hun honingmaag en voegen er daar bepaalde enzymen aan toe. Zonder die enzymen wordt nectar of honingdauw geen honing.
Het resultaat wordt in de raatcellen opgeslagen die boven en achter het broed zitten waarna het middels ventilatie wordt ingedikt tot een vochtgehalte van circa 19%. De bijen zorgen voor die ventilatie door met hun vleugels de lucht weg te wapperen. Dit wegwapperen kun je tot op de vliegplank waarnemen en is wat anders dan stertselen.
De kleur en de smaak van honing wordt grotendeels bepaald door de oorsprong van de nectar (honing van bijvoorbeeld de paardenbloem smaakt echt anders dan die van bijvoorbeeld de linde). Door analyse van stuifmeelkorrels in de honing kan worden achterhaald welke plant(en) de bron van de honing is (zijn) geweest. Als honing voor minstens een bepaald percentage afkomstig is van dezelfde soort plant dan mag de honing daar naar worden vernoemd (voor bijvoorbeeld klaverhoning is dat minimum 45%, maar voor lindehoning en acaciahoning geldt een minimum van 20%). Over het algemeen is donkerder honing sterker van smaak.
Honing van honingdauw noemt men honingdauw- of bladhoning.
Volgens het Warenwetbesluit honing[1] is honing: De natuurlijke zoete stof, bereid uit bloemennectar of uit afscheidingsproducten van levende plantendelen of uitscheidingsproducten van plantenzuigende insecten op de levende plantendelen, welke grondstoffen door de bijensoort Apis mellifera worden vergaard, verwerkt door vermenging met eigen specifieke stoffen, gedehydreerd en in de honingraten opgeslagen en achtergelaten om te rijpen.
Volgens hetzelfde 'Warenwetbesluit honing' kan op het etiket van een honingprodukt een van de volgende aanduidingen worden gebezigd:
- Honing,
- Bloemenhoning,
- Nectarhoning,
- Honingdauwhoning,
- Raathoning,
- Brokhoning,
- Lekhoning,
- Slingerhoning,
- Pershoning,
- Gefilterde honing,
- Bakkershoning.
Verwante onderwerpen:
- honing slingeren
- Honingkeuringsreglement uit 2006