Nectar: verschil tussen versies

Uit Imkerpedia
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
k
 
(6 tussenliggende versies door 2 gebruikers niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
Nectar is een vloeistof die door nectarklieren (nectariën) van planten wordt geproduceerd. Nectar bevat fructose, glucose en sacharose, en kleine hoeveelheden vitamines, proteïnes en diverse smaakstoffen. De preciese samenstelling verschilt per plantensoort waardoor ook de smaak van de bijenhoning van verschillende plantensoorten verschilt.
+
[[image:Extrafloraal.jpg|thumb|left|300px|Verschillende planten (zoals deze kers) produceren ook nectar in zogeheten extraflorale nectariën om roofinsecten als mieren en wespen aan te trekken. Deze eten niet alleen de nectar, maar bestrijden ook plantenetende insecten. Hiermee wordt vraat aan de plant voorkomen. Ook [[onze honingbij]] weet deze extraflorale nectariën te vinden. In een haag [http://nl.wikipedia.org/wiki/Laurierkers laurierkers] kan het daarom soms luid zoemen door alle bijen.]]
 +
Voor [[onze honingbij]] is '''nectar''' één van de vier belangrijkste door de [[haalbijen]] uit de natuur te halen benodigde [[grondstoffen]]. Middels verschillende bewerkingen en toevoegingen maakt ze er uiteindelijk [[honing]] van.
  
De nectar bevindt zich vaak onder in de bloem zodat de bestuiver gedwongen wordt zich langs de voorplantingsorganen van de plant te bewegen en zo het stuifmeel van de ene naar de andere bloem wordt overgebracht.
+
Nectar is een vloeistof die door nectarklieren (nectariën) van planten wordt geproduceerd. Nectar bevat fructose, glucose en sacharose, en kleine hoeveelheden vitamines, proteïnes en diverse smaakstoffen. De precieze samenstelling verschilt per plantensoort waardoor ook de smaak van de honing van verschillende plantensoorten verschilt.
  
De nectar geproduceerd door bloemen wordt op bepaalde delen van de dag afgescheiden om zo ook specifieke bestuivers aan te trekken.
+
De intraflorale (binnenbloemige; er bestaat ook extraflorale, ofwel buiten-bloemige) nectar bevindt zich vaak onder in de bloem zodat de bestuiver gedwongen wordt zich langs de voortplantingsorganen van de plant te bewegen en zo het [[stuifmeel]] van de ene naar de andere bloem wordt overgebracht.
Vooral bloemen, die worden bestoven door vogels en vleermuizen scheiden veel nectar uit. Als er geen bestuivers komen, dan druppelt de nectar eruit.
 
Bloemen die door bijen worden bestoven produceren veel minder nectar. Om aan voldoende voeding te komen moet een bij honderden bloemen per dag bezoeken. Hierdoor is de bestuiving buitengewoon effectief.
 
  
Daarnaast produceren verschillende planten nectar in extraflorale nectariën om roofinsecten als mieren en wespen aan te trekken. Deze eten niet alleen de nectar, maar bestrijden ook plantenetende insecten. Hiermee wordt vraat aan de plant voorkomen.
+
[[image:Colibri-thalassinus.jpg|thumb|right|400px|Kolibrie haalt nectar.]]
 
+
De nectar geproduceerd door bloemen wordt op bepaalde delen van de dag afgescheiden om zo ook specifieke bestuivers aan te trekken:
Nectar wordt honing doordat de honingbij er in de honingmaag bepaalde enzymene aan toevoegt, en door de nectar in de raat in te dikken.
+
* Bloemen die door vogels en vleermuizen worden bestoven scheiden meestal veel nectar uit. Als er geen bestuivers komen, dan druppelt de nectar er zelfs uit.
 +
* Bloemen die door bijen worden bestoven produceren echter veel minder nectar. Om haar [[honingmaag]] gevuld te krijgen moet onze honingbij honderden bloemen per vlucht bezoeken. Dit, in combinatie met haar [[bloemvast]]heid, maakt onze honingbij een buitengewoon effectieve [[bestuiving|bestuiver]].

Huidige versie van 12 dec 2016 om 15:37

Verschillende planten (zoals deze kers) produceren ook nectar in zogeheten extraflorale nectariën om roofinsecten als mieren en wespen aan te trekken. Deze eten niet alleen de nectar, maar bestrijden ook plantenetende insecten. Hiermee wordt vraat aan de plant voorkomen. Ook onze honingbij weet deze extraflorale nectariën te vinden. In een haag laurierkers kan het daarom soms luid zoemen door alle bijen.

Voor onze honingbij is nectar één van de vier belangrijkste door de haalbijen uit de natuur te halen benodigde grondstoffen. Middels verschillende bewerkingen en toevoegingen maakt ze er uiteindelijk honing van.

Nectar is een vloeistof die door nectarklieren (nectariën) van planten wordt geproduceerd. Nectar bevat fructose, glucose en sacharose, en kleine hoeveelheden vitamines, proteïnes en diverse smaakstoffen. De precieze samenstelling verschilt per plantensoort waardoor ook de smaak van de honing van verschillende plantensoorten verschilt.

De intraflorale (binnenbloemige; er bestaat ook extraflorale, ofwel buiten-bloemige) nectar bevindt zich vaak onder in de bloem zodat de bestuiver gedwongen wordt zich langs de voortplantingsorganen van de plant te bewegen en zo het stuifmeel van de ene naar de andere bloem wordt overgebracht.

Kolibrie haalt nectar.

De nectar geproduceerd door bloemen wordt op bepaalde delen van de dag afgescheiden om zo ook specifieke bestuivers aan te trekken:

  • Bloemen die door vogels en vleermuizen worden bestoven scheiden meestal veel nectar uit. Als er geen bestuivers komen, dan druppelt de nectar er zelfs uit.
  • Bloemen die door bijen worden bestoven produceren echter veel minder nectar. Om haar honingmaag gevuld te krijgen moet onze honingbij honderden bloemen per vlucht bezoeken. Dit, in combinatie met haar bloemvastheid, maakt onze honingbij een buitengewoon effectieve bestuiver.