Slurf: verschil tussen versies

Uit Imkerpedia
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
k
 
(2 tussenliggende versies door 2 gebruikers niet weergegeven)
Regel 18: Regel 18:
  
 
In ruststand zit de slurf in een sleuf onder de kop van de honingbij. In onderstaand filmpje zie je door een glasplaat de buikzijde van een paar werkbijen, en zo kun je dus ook de onder de kop gevouwen slurf goed zien. In het tweede gedeelte van het filmpje zie je ook een leggende koningin, maar daar gaat het in dit filmpje dus niet om:
 
In ruststand zit de slurf in een sleuf onder de kop van de honingbij. In onderstaand filmpje zie je door een glasplaat de buikzijde van een paar werkbijen, en zo kun je dus ook de onder de kop gevouwen slurf goed zien. In het tweede gedeelte van het filmpje zie je ook een leggende koningin, maar daar gaat het in dit filmpje dus niet om:
[[Image:slurf.flv</VideoFlv>
+
 
 +
{{#ev:youtube|5raAugpVvlw}}

Huidige versie van 14 dec 2016 om 13:14

De onderste vijf uitsteeksels vormen samen de slurf van de honingbij. In het midden de tong geflankeerd door de labiale palpen (en alle drie verbonden aan de paraglossa). Aan beide buitenzijden de maxillae.
De bovenste drie koppen tonen de achter-/onderzijde van de slurf. De onderste drie koppen tonen de voor-/bovenzijde van de slurf. Links vormen de onderdelen van de slurf samen een buis. Midden zie je de opgevouwen toestand van de slurf (van de voor-/bovenzijde zie je de slurf dan dus niet). Rechts zie je dat de slurf uit meerdere monddelen bestaat.
Slurf1.jpg

De slurf (proboscis) van de honingbij wordt door veel imkers ook wel de tong van de honingbij genoemd, maar de eigenlijke (tot likken in staat zijnde) tong is slechts één van de monddelen van de slurf.

Naast de monddelen van de slurf heeft onze honingbij overigens nog meer monddelen.


De slurf bestaat uit de volgende monddelen:

  • twee langwerpige onderkaken (maxillae; een linker en een rechter), en
  • de paraglossa die voorin uitmond in:
    • twee labiale palpen, met daartussen
    • de uitschuifbare tong (glossa).

Betreffende onderkaken en de labiale palpen kunnen samen, als ze (met behulp van de bovenkaken) tegen elkaar worden gehouden, een buis vormen. Bij een gestorven honingbij kun je de afzonderlijke onderdelen goed zien omdat ze dan meestal samen geen gesloten buis meer vormen. Middels die buis kan vloeibaar voedsel worden opgezogen. Opgelikt door de tong, of doordat de buis zelf in een grotere hoeveelheid vloeibaar voedsel kan worden gestoken.


De slurf kan ook worden gebruikt ter verkoeling van het broednest. Tussen de boven de slurf zittende bovenkaken (mandibulaea) wordt dan vocht aangevoerd om op de slurf te laten verdampen.


In ruststand zit de slurf in een sleuf onder de kop van de honingbij. In onderstaand filmpje zie je door een glasplaat de buikzijde van een paar werkbijen, en zo kun je dus ook de onder de kop gevouwen slurf goed zien. In het tweede gedeelte van het filmpje zie je ook een leggende koningin, maar daar gaat het in dit filmpje dus niet om: